อู๋ จื่อซฺวี เกิดใน
ยุคชุนชิว เป็นลูกชายของหงอเสีย และเป็นน้องชายของหงอเสียง แต่เดิมเขาเป็นขุนนางในเมืองฌ้อ โดยมีตำแหน่งเป็นอาจารย์ของ
ไทจูเกี๋ยน (太子建) เมื่อบิดาและพี่ชายของเขา ถูก
ฮุยบอเก๊กใส่ความหาว่า ทั้งสองรับสินบนมาจาก
เมืองจิ้นเพื่อหวังโจมตีเมืองฌ้อ จนถูกประหารชีวิต เขาได้หลบหนีการจับกุมและได้รับความช่วยเหลือจาก
ซินเปาสู่ จากนั้นพาไทจูเกี๋ยนไปอยู่ที่
เมืองเตง แต่ทว่าไทจูเกี๋ยนก็ถูกสั่งประหารโดย
เตงเติ้งก๋ง เนื่องด้วยไทจูเกี๋ยนคิดเป็นไส้ศึกให้กับเมืองจิ้นเพื่อหวังจะมาโจมตีเมืองเตง ทำให้เขาต้องพาบุตรชายของไทจูเกี๋ยนคือ
ก๋งจูเซ่ง หนีไปยังเมืองหงอตอนที่เขากับก๋งจูเซ่งหนีไปยังเมืองหงอนั้น ในนิยาย
เลียดก๊กกล่าวไว้ว่า เขาได้รับความช่วยเหลือจาก
หมอตงโกก๋ง (东皋公) กับชาวประมงชื่อยี่เตียงหยิน และผู้หญิงนิรนามนางหนึ่งที่ไม่ทราบชื่อ โดยหมอตงโกก๋งได้ให้เขาหลบซ่อนตัวจากทหารเมืองฌ้อ ส่วนยี่เตียงหยินกับผู้หญิงนิรนามก็ช่วยหาข้าวให้เขากับก๋งจูเซ่งได้กิน จากนั้นทั้งสองคนก็ได้ถึงเมืองหงอ
หงออ๋องเหลียวก็อนุญาตให้ชุบเลี้ยง เมื่อได้มาอยู่ในเมืองหงอ เขาก็ได้เป็นเพื่อนกับ
จวนจูและอุปราช
กีก๋อง มีเรื่องเล่าว่า เมื่อเขามาถึงเมืองหงอนั้น สีผมก็เริ่มเปลี่ยนเป็นสีขาว จึงสันนิษฐานว่าเขาอาจมี
ความเครียดระหว่างการหลบหนีเป็นเวลานานต่อมาเขาได้ร่วมมือกับจวนจูและอุปราชกีก๋อง ได้วางแผนลอบสังหารอ๋องเหลียวเป็นผลสำเร็จ อุปราชกีก๋องจึงได้ปกครองเมืองหงอ เมื่อกีก๋องต้องการจะโจมตีเมืองฌ้อ เขาได้เสนอชื่อ
ซุนบู๊ให้เป็นแม่ทัพใหญ่ คอยคิดกลยุทธ์สำหรับการศึกทั้งปวง จากนั้นเขาได้เป็นหนึ่งในขุนพลที่ยกทัพไปปราบเมืองฌ้อ ทางเมืองฌ้อได้ส่ง
ซิมมีทรุดคอยต้านทานการโจมตีของเมืองหงอ แต่พ่ายแพ้และเมืองหลวงก็ถูกยึด
ฌ้อเจียวอ๋องซึ่งเป็นผู้นำของเมืองฌ้อในตอนนั้นได้หลบหนีไป มีเรื่องเล่าอีกว่า เมื่อเมืองหลวงของฌ้อถูกยึดได้แล้ว เขาก็ได้เดินทางไปยังสุสานของ
ฌ้อเพงอ๋อง (อดีตเจ้านายของเขา) และสั่งให้ทหารทำการขุดสุสาน เมื่อเจอศพของฌ้อเพงอ๋อง เขาก็เกิดความโกรธแค้นเนื่องด้วยฌ้อเพงอ๋องเคยเชื่อคำยุยงของฮุยบอเก๊กจนสั่งประหารพ่อและพี่ชายของเขา เขาได้คว้ากระบองมาและทุบศพของฌ้อเพงอ๋องจนแหลกละเอียดต่อมา
เมืองอวดกับเมืองหงอก็ได้ทำศึกกัน ปรากฏว่ากีก๋องได้รับบาดเจ็บเป็น
แผลบาดทะยักเสียชีวิต ลูกชายของกีก๋องคือ
ฮูเฉจึงได้ครองเมืองหงอต่อจากบิดา เมื่อครั้นหงออ๋องฮูเฉมีชัยชนะเหนือ
อวดอ๋องเกาเจียน เขาได้เสนอให้กำราบเมืองอวดให้ราบคาบ แต่ฮูเฉได้ปฏิเสธคำแนะนำของเขา แต่ไปรับคำแนะนำของ
เป๊กพีแทน เมื่อเกาเจียนสามารถฟื้นฟูแคว้นได้ด้วยความช่วยเหลือของ
ฮวมเล้และ
บุนจง หงอจูสู่ก็พยายามเตือนให้เตรียมการระมัดระวัง แต่ฮูเฉก็ปฏิเสธอีก จนสุดท้ายฮูเฉจึงบังคับให้เขากระทำการฆ่าตัวตายก่อนที่เขาจะตาย เขาได้สั่งลูกน้องว่า "ถ้าข้าตายแล้ว เจ้าจงควักเอาลูกตาของเราทั้งสองข้างไปติดไว้ที่บานประตูเมืองฝ่ายตะวันออก เราจะขอดูกองทัพเมืองอวดทำลายเมืองหงอ" ครั้นสั่งเสียเสร็จ ก็เอากระบี่เชือดคอตาย จากนั้นอีก 11 ปีต่อมา เกาเจียนก็ทำลายเมืองหงอได้สำเร็จ ส่วนฮูเฉก็ได้ฆ่าตัวตายที่เขาอุยซู (姑蘇山)